Kochani moi, drodzy moi i cudowni moi czy wy macie pojecie jaka radosc sprawiacie mi piszac tak mile i piekne slowa ? Az lzy mi do oczu naplywaja a usta rozciagaja sie w usmiechu. Jestescie wielcy. Ja tak sie ciesze, ze jestem w stanie w ogole kogokolwiek zwrocic spowrotem przodem do Pana Boga. Bo on strasznie cierpi gdy odwracamy sie do niego plecami. On nie chce ogladac naszych plecow, po to dal nam nasze piekne buzki bysmy mogli patrzyc mu w oczy. Ktos moze powiedziec A TAM GADA... JAK PATRZYC BOGU W OCZY GDY NIE WIDZIMY JEGO OCZU... otoz mozna... trzeba tylko bardzo chciec. A to co napisalam to taka mala przenosnia. Bo patrzec Mu w oczy mozemy nawet majac zamkniete oczy. Chodzi mi po porstu o to by byc z nim szczerym. Patrzec w oczy - szczerze i szczerze wypowiadac ustami - ktore On stworzyl wiec dla Niego i tylko dla Niego - dziekczynienie. Bardzo sie ciesze, ze taka ogromna liczba osob czyta mojego bloga i wraca na dobra droge. O to tu wlasnie chodzi. I wiecie co najpiekniejsze jest to, ze kazdy z was moze robic to samo. Opowiadac o Nim i o tym, ze przyjal was w ramiona. Tak sie ciesze ale najpiekniejsze jest jednak to jak Pan Bog sie cieszy. Dla niego kazdy z was i kazda z was, ktorzy wracacie na jego sciezke to dzieci, ktore po prostu zgubily droge. I teraz ja odnajdujecie. Jaki to zaszczyt czytac, ze ja w jakis sposob sie do tego przeczynilam. Wyobrazcie sobie jak biegniecie do Niego a On otwiera swoje ramiona i mowi CZEKALEM NA CIEBIE a wy obiecujecie, ze juz Go nie zostawicie, ze bedzie trwac przy Nim... Usmiecha sie - piekne prawda ? I pamietajcie kochani patrzcie Mu w oczy. Dziekuje wam :*